Noc Kupały od lat rozpala wyobraźnię współczesnych. Czy faktycznie organizowano wtedy orgie, a poszukiwania kwiatu paproci były tylko pretekstem do oddalenia się od grupy w wiadomym celu? Co wspólnego z pogańskim zwyczajem ma… palenie opon? Jak próbowano schrystianizować Sobótkę? Co można było wywróżyć z płynącego wianka? Dlaczego dopiero po najkrótszej nocy w roku można było kąpać się z jeziorach i rzekach? Jak Noc Kupały obchodzą dzisiaj niektóre rodzimowiercze gromady?
O tym wszystkim usłyszycie w najnowszym odcinku Słowiańskości!
Informacje o Nocy Kupały znajdziecie tutaj:
A.Gieysztor, Mitologia Słowian, Warszawa 1986
J. Krzyżanowski, Słownik folkloru polskiego, Warszawa 1965
K.W. Wójcicki, Klechdy. Starożytne podania i powieści ludowe, Warszawa 1981
Słowiańska moc, O paleniu opon na Świętego Juna…
PS Noc świętojańska wypadała oczywiście w nocy z 23 na 24 czerwca, nie była to noc czterodniowa, jak przypadkiem powiedziałam w odcinku 🙂
