Najnowszy odcinek Słowiańskości to podróż w czasie i przestrzeni – bo opowiadam w nim o językach słowiańskich i zmianach, które w nich zachodziły na przestrzeni dziejów.
Z nagrania dowiecie się, że Słowianie mówili kiedyś jednym wspólnym językiem, który potrafimy dzisiaj zrekonstruować, choć nie zachowały się żadne źródła pisane. Jak to możliwe? O tym też Wam opowiem. Przy okazji zdradzę Wam, z jak niesamowitymi i prastarymi rzeczami spotykamy się na co dzień – i często nie mamy o tym pojęcia. A oprócz tego poznacie język „ponashemu” i dowiecie się, że kiedyś można było usłyszeć… ortografię.
Polecana literatura:
I. Bajerowa, Zarys historii języka polskiego 1939-2000, Warszawa 2003
S. Dubisz, Język – Historia – Kultura, Warszawa 2002
Z. Klemensiewicz, Historia języka polskiego, Warszawa 1999
B. Walczak, Zarys dziejów języka polskiego, Wrocław 1999
S. Rospond, Gramatyka historyczna języka polskiego, Warszawa 2003
K. Długosz-Kurczabowa, S. Dubisz, Gramatyka historyczna języka polskiego, Warszawa 2001
T. Lehr-Spławiński, W. Kuraszkiewicz, F. Sławski, Przegląd i charakterystyka języków słowiańskich, Warszawa 1954
H. Dalewska-Greń, Języki słowiańskie, Warszawa 2002T. Friedlówna, Cz. Łapicz, Język staro-cerkiewno-słowiański, Toruń 2008
